Anatomie van de peesplaat en ontstaan van ontsteking

De peesplaat onder de voet wordt ook wel aangeduid met de Latijnse term fascia plantaris of aponeurosis plantaris. Bij "hielspoor" is meestal sprake van een ontsteking van deze peesplaat. Het is een dikke "plaat" peesweefsel. Helaas is hij wel kwetsbaar voor ontsteking en kan dan peesplaatontsteking veroorzaken.

Op de tekening hierboven zie je dat de peesplaat een erg brede plaat vormt. Dat is natuurlijk niet gek, gezien de grote krachten die de voet moet opvangen. Juist waar de peesplaat aan de hiel aanhecht kan door allerlei oorzaken (meestal een vorm van overbelasting) beschadiging optreden. Bij kleine beschadigingen herstelt dit zich, maar bij aanhoudende irritatie treedt een ontsteking op. Als je dit negeert kan de ontsteking chronisch worden.

Soms is op röntgenfoto’s dan een soort puntje zichtbaar, vandaar de naam hielspoor. Echter, dat is gezichtsbedrog: op de tekening zie je dat de peesplaat een brede vorm heeft. Hij is echter ook plat, zoals je op het zij-aanzicht van de voet ziet. Bij peesplaatontsteking vormen zich bij de hielaanhechting soms kleine klak-achtige deeltjes. die liggen los verspreid door het weefsel. Als je nu een röntgenfoto maakt, vanaf de zijkant, zie je deze deeltjes visueel zo geconcentreerd dat ze een geheel lijken te vormen. Je snapt nu wel dat dat helemaal niet het geval is.

De ontsteking is vrijwel altijd steriel van aard, er is geen infectie van bacteriën. De infectie is een irritatie-reactie van het lichaam zelf.

Het gevolg van peesplaatontsteking is meestal hielpijn, al hebben we het in de volksmond vaak nog steeds over hielspoor. Gelukkig is hier vaak wel wat aan te doen. Begin maar eens te lezen in het behandelingen overzicht. Vooral goede schoenen of zooltjes, rekoefeningen en het dragen van een hielspoor sok werken vaak goed om de peesplaat weer gezond te maken.